Corrigeren vs Straffen

Waarom dit artikel?

De woorden corrigeren en correctie zorgen dagelijks voor heftige discussies waardoor er 2 kampen zijn ontstaan over het wel of niet gebruiken van correcties. De ene partij is ervan overtuigd dat je dat hoor te doen en dat het ten bate is voor het welzijn van je hond. De andere partij is van mening dat het een achterhaalde manier van het trainen is die gelijk staat aan mishandeling gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Hoe kan hier zo verschillend over worden gedacht?
Dat komt doordat corrigeren twee uiterst verschillende betekenissen heeft:

  • Volgens groep 1 betekend corrigeren verbeteren en vind dat je fouten hoor te verbeteren.
  • Volgens groep 2 betekend corrigeren straffen en vind dat achterhaald, onnodig en  dierenmishandeling. Zij baseren hun mening op basis van wetenschappelijk onderzoek.

In het het dagelijks leven: is er veel stress, zijn er vele problemen, en zijn er talloze slachtoffers als gevolg van misdaad, onverantwoord gedrag, verschillende culturen, slechte opvoeding of gebrek aan hulp.   Straffen en corrigeren hebben hier een positieve invloed op. Leiden nooit tot miscommunicatie of hooglopende discussies en voorkomen problemen of lossen die op. Stel je voor een wereld zonder straffen of corrigeren, de gevolgen zouden catastrofaal zijn.

Corrigeren: verbeteren van een fout of onnauwkeurigheid, bijsturen, veranderen, berispen zijn enkele van de vele synoniemen. Het doel van corrigeren is om fouten te voorkomen of daarvan te leren, gewenst gedrag te bevorderen door middel van positieve bekrachtiging.
Enkele voorbeelden:

  • Een hond fixeert wat kan leiden tot uitvallen van één van de honden. De sliplijn voorkomt escalatie op een diervriendelijke manier dankzij nieuwe welzijnsgerichte inzichten. Klik op deze link!
  • Een man verspreekt zich en corrigeert zichzelf.
  • Een dansleraar corrigeert de houding van zijn leerling.

Straffen: dit is een negatieve consequentie als iemand iets doet wat niet mag. Het doel is om ongewenste gedrag te demotiveren of te stoppen of heeft een preventieve functie.

Enkele voorbeelden:

  • Iemand rijdt 100 door de bebouwde kom en zijn rijbewijs wordt ingenomen.
  • Een motorrijder heeft zijn helm niet op en krijgt een boete.
  • Een hond luistert niet en mag voor straf niet meer los.
  • Een kind wil iets in het stopcontact steken, een ferme tik op zijn vingers brengt hem op andere gedachte.

Corrigeren door te straffen: een negatieve consequentie om iets te verbeteren.
Straf kan gebruikt worden om ruimte te creëren om positieve ervaringen op te doen, te leren van fouten en gewenste gedrag te bekrachtigen. Dit kan als een vorm van correctie worden beschouwd.

Enkele voorbeelden:

  • Een hond met lijnagressie. Een vervelende lijncorrectie voorkomt dat de hond uitvalt waarna de honden elkaar zonder problemen passeren waarna de eigenaar de hond uitbundig beloont. De lijncorrectie maakt duidelijk dat gedrag onacceptabel is en voorkomt escalatie. Hond leert dat agressie niet nodig is en hij op zijn baas kan vertrouwen in moeilijke situaties. Dit verbeterd de vertrouwensrelatie, verminderd langdurige stress en beperkingen en is welzijnsbevorderend.
  • Een blafband: hond blaft en krijgt continu vervelende stroomprikkels. Dit stopt zodra de hond  stopt met blaffen.

Kenmerken van corrigeren:
Positieve focus: richt zich op het het aanleren en verbeteren van gedrag
Onderwijs en begrip: Het gaat vaak gepaard met uitleg waarom bepaald gedrag niet gewenst is en wat de juiste gedragsverwachtingen zijn.
Lange termijn effect: Corrigeren heeft tot doel om iemand te helpen groeien en betere keuzes te maken op de lange termijn, wat kan leiden tot blijvende gedragsverandering.
Versterking van de relatie: Het kan de relatie tussen de corrigerende en gecorrigeerde persoon versterken door respect en begrip te tonen.
Leermoment: Corrigeren biedt de kans om te leren van fouten en geeft de ruimte om gedrag te veranderen zonder negatieve emotionele gevolgen.

__________________________________________________________________________________

Kenmerken van straffen:
Negatieve focus: Straffen richt zich op het bestraffen van ongewenst gedrag in plaats van het bevorderen van gewenst gedrag.
Gevoel van vergelding: Het kan een element van wraak of vergelding in zich dragen, waarbij de nadruk ligt op het ‘laten voelen’ van de gevolgen van een fout.
Korte termijn effect: Het kan soms snel werken om een bepaald gedrag te onderdrukken, maar heeft vaak geen langdurige positieve invloed op het gedrag.
Emotionele reactie: Het kan leiden tot angst, boosheid, of wrok bij degene die gestraft wordt, wat de relatie tussen de betrokkenen kan schaden.
Geen leermoment: Straffen richt zich zelden op het verduidelijken waarom het gedrag ongewenst is of wat de alternatieven zijn.
Risico op Escalatie: Er is een kans dat de ontvanger de negatieve prikkel niet geaccepteerd en daardoor de agressie toeneemt. De agressie kan zich ook omkeren en zich richten op de begeleider.

Voordelen van Straffen:
Er zijn bepaalde situaties waarin straffen voordelen kan bieden ten opzichte van belonen en corrigeren.
Direct Effect: Straffen kan onmiddellijk gedrag onderdrukken. Dit kan nuttig zijn in situaties waarin snel ingrijpen noodzakelijk is om gevaarlijk of ernstig ongewenst gedrag te stoppen.
Duidelijkheid: Het geeft een duidelijke boodschap dat bepaald gedrag niet acceptabel is.
Gehoorzaamheid: Het kan bijdragen aan toenemen van gehoorzaamheid.
Beheersen van Ongewenst Gedrag: Als positief bekrachtigen geen effect heeft.
Kan langdurig beloningsgericht traject voorkomen: voorkomt of verminderd daarmee ook alle langdurige negatieve bijkomstigheden van ongewenst gedrag. Denk aan stress, vertrouwensband, beperkingen, negatieve ervaringen, risico op herplaatsing, ernstige incidenten enzovoorts.

Voorwaarden voor effectief gebruik van straf:
Proportioneel en passend: Te strenge straffen kunnen leiden tot angst, woede, of zelfs meer agressie.
Focus op herstel: Na de straf is het belangrijk om de focus te verschuiven naar herstel en positieve interacties. Dit kan het vertrouwen herstellen.

Samenvatting:
Het grootste verschil tussen straffen en corrigeren: Straffen richt zich op het verminderen van ongewenst gedrag door middel van negatieve consequenties. Corrigeren is gericht op het bevorderen van gewenst gedrag. Beide hebben hun voor- en nadelen ten opzichte van elkaar waardoor het belangrijk is om ze tegen elkaar af te wegen. Het mag duidelijk zijn dat straffen hierbij zoveel mogelijk wordt voorkomen.
                                          ************************************************

!!Maar nu in de wereld van de hondenliefhebbers!!

Er zijn 2 hoofdstromingen wat betreft hondentraining:
1) Gebalanceerd Trainen:
Ongeveer 30.000 jaar geleden ging men voor het eerst honden trainen, dit was voor de jacht. Met vallen en opstaan en door te gaan met wat werkt ontwikkelde deze methode zich en lukte het om honden voor steeds meer taken in te zetten.
Deze op resultaat gerichte manier van trainen heeft zich ontwikkeld tot het Gebalanceerd
Trainen (GbT) waarbij goed gedrag wordt beloond en ongewenst gedrag gecorrigeerd/verbeterd.
De invoering van het World Wide Web in 1991 kwam deze ontwikkeling in een stroomversnelling.
Informatie kon vanaf toen razendsnel wereldwijd worden gedeeld en ook kwam er toegang tot wetenschappelijke onderzoeken. Het GbT is daarbij selectief te werk gegaan en heeft alleen de wetenschappelijke informatie gebruikt die aansluit op de kennis en basisprincipes waar ze al zo’n 30.000 jaar op vertrouwen: “Trail and Error” en “Law of Effect” klik op onderstaande link voor wetenschappelijke informatie!! https://desocialevechthond.nl/interessant/trail-and-error-and-law-of-effect/

2) Trainen op basis van de nieuwste wetenschappelijke inzichten:
In 1980 was dat trainen volgens de Dominantie Theorie die tot vandaag de dag bij heel veel honden en eigenaren voor ontzettend veel leed zorgt. Volgens deze theorie zouden honden geen gevoelens en emoties hebben en vanuit hun instinct proberen de alfa positie te veroveren. Om dat te voorkomen werden honden met harde hand, intimidatie en dominante handelingen gedwongen om te luisteren.
Dit was trainen op basis van straf maar noemde dit trainen op basis van correcties. Vanaf dat moment betekend volgens de kynologie corrigeren geen verbeteren meer.
CORRIGEREN BETEKEND STRAFFEN! Wat toen nog niet voor ernstige problemen zorgde. Kritiek van het GbT en andere tegenstanders, die het vreselijk vonden hoe honden werden mishandeld met shockcollars, wurgkettingen en prikbanden, werd afgedaan als antropomorfisme. Het toekennen van menselijke eigenschappen zoals emoties en gevoel aan dieren een gebrek aan wetenschappelijke inzichten. Vanaf dat moment wordt het Gebalanceerd Trainen en 30.000 jaar ervaring als achterhaald bestempeld.
1999 Het Gebalanceerd Trainen had gelijk!! De Dominantie Theorie wordt ontkracht, een gitzwarte bladzijde in de geschiedenis van het Positief Trainen. Vertrouwen op de ”wetenschap” blijkt na bijna 20 jaar de grootste fout in de geschiedenis van de hondentraining te zijn.
Zo werd het echter niet gebracht. De Dominantie Theorie was gebaseerd op de toenmalige beschikbare wetenschappelijke informatie voortschrijdend onderzoek leidde tot het ontkrachten ervan. En zo bleef men blind vertrouwen in trainen op basis van de nieuwste wetenschappelijke inzichten. Het Positief Trainen doet zijn intrede: Trainen zonder correcties, goed gedrag belonen, ongewenst gedrag negeren.
Corrigeren, straffen, dominantie, roedel, hiërarchie, packleader, leider en baas wordt aan de Dominantie Theorie gelinkt en zijn een absolute no go.
Excuses en eerherstel voor het Gebalanceerd Trainen? Nou, nee, niet echt. Na eerst 19 jaar beschuldigd te zijn niet volgens de DT te trainen wordt het GbT nu al 25 jaar beschuldigd wel volgens de DT te trainen.
Niet erkennen na de Dominantie Theorie dat vertrouwen op de nieuwste wetenschappelijke
inzichten onverantwoord is is misschien nog wel een grotere fout dan de Dominantie Theorie zelf.
Corrigeren, straffen, dominantie, roedel, hiërarchie, packleader, leider en baas wordt aan de Dominantie  Theorie gelinkt en zijn een absolute no go. Voor mensen die nooit volgens de DT hebben getraind onbegrijpelijk. Het is aan het PT om deze fout te herstellen.
-Probleemgedrag wordt nauwelijks nog opgelost.
-gedragsproblemen nemen alleen maar toe.
-onbegrip en verwarring door miscommunicatie
-valse beschuldigingen van trainen volgens de Dominantie Theorie
-enorme kloof tussen gediplomeerde (PT) en ongediplomeerde (GbT)
-welzijnsbevorderende nieuwe inzichten worden ontraden zoals E-collar en sliplijn

Korte uitleg:
Positieve Bekrachtiging R+: Een aangename stimulus wordt toegevoegd na het gewenste gedrag, wat de kans vergroot dat het gedrag zich herhaalt. Bijvoorbeeld, een kind krijgt een snoepje voor het opruimen van zijn kamer.
Negatieve Bekrachtiging R-: Een onaangename stimulus wordt verwijderd na het gewenste gedrag, wat de kans vergroot dat het gedrag zich herhaalt. Bijvoorbeeld, het wegnemen van een vervelend geluid als een student stil gaat zitten.
Positieve Correctie P+: Een onaangename stimulus wordt toegevoegd na ongewenst gedrag, wat de kans verkleint dat het gedrag zich herhaalt. Bijvoorbeeld, een kind krijgt strafregels te schrijven na het maken van ongepast gedrag.
Negatieve Correctie P-: Een aangename stimulus wordt verwijderd na ongewenst gedrag, wat de kans verkleint dat het gedrag zich herhaalt. Bijvoorbeeld, een tiener verliest zijn telefoonprivileges na het overtreden van de regels.

Reacties zijn gesloten.