Onderstaand topic is door Martin R aangedragen als meest gelezen artikel op zijn site om Cesar Milan onderuit te halen. Het zou op basis van diverse deskundigen als wetenschappelijk zijnde onderbouwd. Ik heb als leek dit ”wetenschappelijke” artikel bekeken en heb in het rood mijn aantekeningen toegevoegd. Een objectieve deskundige op hondengebied zal geen geen spaan heel laten van dit aan alle kanten rammelende verhaal wat ook nog eens vol staat met spelfouten. Ook hier komt duidelijk de sluwe werkwijze van M.Reuvekamp naar voren. (onbewerkte artikel best gelezen CM artikel ontleed)
Martin Reuvekamp
12 maart om 20:04 ·
Dit artikel had ik met toestemming van de auteur op mijn website Hondenwijzer.com staan. Het was één van de meest gelezen artikelen op mijn website.
Ik train nu al een tiental jaar honden.|(dat beweert MR ook maar daar is geen enkel bewijs van te vinden. De stijl van schrijven incl. spelfouten doet vermoeden dat M.R. zelf de auteur is) Ik vind de theorie en trainingsadviezen van Cesar Millan weerzinwekkend. Als onderzoeker is het mij duidelijk dat deze stellingen en daaruit voorkomende conclusies helemaal verkeerd zijn. Omdat ik zelf ook een hondentrainer ben, kan ik u vertellen dat de honden nerveus en ongelukkig worden terwijl ze niet herstellen tijdens zijn show. Dit wordt verbloemd door algemeenheden, de soundtrack of de voice over. Tientallen wetenschappers, trainers en gedragskundige organisaties hebben zich al tegen zijn handelswijze uitgesproken. Ik heb gezien hoe honden werden mishandeld door eigenaren die alleen maar dachten op de juiste manier te handelen, zij hebben ongetwijfeld zijn adviezen opgevolgd. Dit verhaal is een optelsom van een intensieve studie betreffende hondengedrag en de toegepaste theorie.(bijzonder aangezien MR een achterhaalde opleiding heeft gevolgd
Inleiding
De theorieën wat betreft hondenpsychologie en hondentraining afgeleid van legitieme gedragswetenschap zijn in de afgelopen vijftig jaar enorm toegenomen. Ongelukkigerwijs vertegenwoordigt de meest populaire bron van informatie -hondenfluisteraar, Cesar Millan- een theorie die lijnrecht tegenover deze voortgang staat. Sinds 2004 heeft Cesar Millan een trainingstheorie geïntroduceerd die mishandeling in de hand werkt, valse logica en conclusies die incorrect zijn. (2004 is ook hondensite hondenwijzer.com opgestart toeval?) Door de New York Times omschreven als ontwrichting van 40 jaar? is de dominantie theorie niet in 1999 achterhaald vooruitgang en begrip van hoe het gedrag van honden moet worden bijgestuurd. Cesar Millan mengt een te simpel en incorrecte kijk op honden en sociaal gerichte structuren met een gebrek aan wetenschappelijke kennis. Zijn filosofie draait om twee sociale hoofdstructuren; honden zouden een aangeboren en
geïntegreerde behoefte om te functioneren hebben als iets dat gelijk staat een roedel wolven. klopt honden hebben behoefte aan structuur en zullen daarom een duidelijke hiërarchie proberen te vormen wat meestal tot problemen zal leiden. De sociale structuur voordat de mens zich met de wolven ging bemoeien. Omdat het concept van overheersing (leiding geven)een centrale plaats inneemt in de trainingsmethode van Cesar Millan. Veel andere belangrijke aspecten betreffende de omgeving van de hond en zijn psyche, waaraan juist aandacht
zou moeten worden gegeven, worden volledig genegeerd. Het gevolg van dit alles is dat door de populaire methode van de Dog Whisperer veel honden met simpele problemen verkeerd worden behandeld en waarschijnlijk ook worden mishandeld met de roedeltheorie als leidraad. (typische MR uitspraak waarmee hij veel twijfel zaait) Het kwalijke van dit alles is dat deze hele toestand gemakkelijk kan worden vermeden. Hiervoor hoeft alleen een klein beetje na te worden gegaan hoe het sociale en psychologische leven van de normale hond zich voltrekt en dan zal men snel tot de conclusie komen dat de theorie van Cesar Millan niet goed is.
Cesar Millan’s achtergrond
Cesar Millan geeft openlijk toe dat hij geen wetenschappelijke achtergrond heeft. Een immigrant uit Mexico die nooit naar de middelbare school is geweest, hij heeft geen enkele formele opleiding in de biologische of psychologische wetenschap. Zijn achtergrond bestaat uit werken als technisch assistent bij een dierenarts in Mazatlan toen hij een tiener was en hij heeft met behulp van
hondenboeken die in de tachtiger jaren populair waren aan zelfstudie gedaan. In plaats van dat hij dit als een probleem ziet, is Cesar Millan juist trots op het feit dat hij nauwelijks enige opleiding heeft gehad. Hij houdt vol dat zijn werk voortkomt uit een intuïtieve kennis van honden en de universele taal van energie die hij voelt, maar dit is zelfs niet door de meest geleerde wetenschappers en hondentrainers te begrijpen. Deze argumenten kunnen voor een leek behoorlijk
overtuigend zijn, maar zijn gebrek aan iedere vorm van wetenschappelijke achtergrond en het ontbreken van wetenschappelijke invloed ter ondersteuning van zijn overtuigingen, betekent dat zijn theorie tot stand is gekomen door een combinatie van achterhaalde gedragswetenschap, die samengesmolten is met bakerpraatjes en zogenaamd wetenschappelijke concepten.
De roedeltheorie van Cesar Millan is duidelijk niet correct als het de huishonden betreft, maar bestond ook al niet bij de wolven, de voorouders van de honden, waar hij zogenaamd de wijsheid vandaan haalt. (zie artikel: dominantie) Hij houdt vast aan het romantische ideaal dat het nodig is om de honden te helpen om terug te keren naar hun ‘wilde natuur’ en dat op deze wijze honden
geholpen worden bij hun levensstijl zoals zij zouden leven zonder bemoeienis van de mens. Cesar Millan houdt geen rekening met het feit dat de honden nooit zouden zijn geworden tot wat ze nu zijn zonder menselijke tussenkomst. Daarom bestaat er niet zoiets als ‘de balans’ die ze op natuurlijke wijze zouden bereiken zonder tussenkomst van de mens. In al zijn boeken handhaaft hij
stellingen die doorgaans fout zijn; veel van deze fouten zijn het direct gevolg van zijn beperkte kennis van de psychologie over honden en hun gedrag, zoals het idee dat de honden die thuis wonen in het wild zeer zwak zouden zijn. (volgens een recent onderzoek hebben honden zo’n 30 jaar nodig voordat zij volledig onafhankelijk kunnen overleven in het wild. In deze tijd hebben zij zich ontwikkeld tot een nieuw ondersoort wilde hond) Deze misvattingen leiden tot ernstige fouten in zijn methodiek.
Cesar Millan’s roedeltheorie
Centraal in Cesar Millan’s filosofie (vooral in zijn gebruik van incorrecte wetenschap) is het geloof dat honden altijd gemotiveerd zijn door de drang een stabiele roedel hiërarchie te handhaven. (Mee eens bij een stabiele groep is sprake van een hiërarchie) 
Hij beweert dat een roedel de levenskracht voor de hond vormt. Het roedel instinct is het primaire instinct. Zijn status in de roedel is de hond zelf, zijn identiteit. De roedel is heel belangrijk omdat als iets de harmonie in de roedel bedreigt, daardoor de harmonie van iedere hond in deze roedel wordt bedreigd.
Cesar Millan beweert dat hoewel honden geen wolven zijn, er een hoop geleerd kan worden door deze voorouders van onze honden te observeren. Maar in zijn theorie van de roedel maakt hij nooit enig onderscheid tussen honden en wolven en gebruikt vaak onjuiste voorbeelden van het gedrag van de wolf als directe verklaring voor het gedrag van onze huishond. Hij gelooft dat hij doordat hij
de rol van roedelleider of Alfa op zich neemt, de honden worden gedwongen hem te volgen door hun meest diepe oerinstinct , hem te gehoorzamen en om met elkaar samen te werken. Helaas gaan er vele problemen gepaard met de roedeltheorie van Cesar Millan, waarvan zeker niet de minste is dat de structuur gevormd door de theorie van de wolvenroedel natuurlijk gezien niet correct is. Deze was namelijk gevormd door een wetenschapper die voor de Nazi’s werkte. Dit is natuurlijk onzin en word CM in de mond gelegd, het streven is een stabiele groep/hierarchie te vormen dit staat haaks op het beeld van de jaren 30 40 waar het recht van de sterkste gold.Het was een manier om de campagne tot uitroeiing in de jaren 1930-1940 te rechtvaardigen.
Door onderzoek is aangetoond dat wolven in werkelijkheid niet in zo’n hiërarchie leven die gebaseerd is op het dominantiemodel zoals Cesar Millan en velen met hem aannemen. (dat het onderzoek waarop de dominantietheorie is gebaseerd geen weerspiegeling is van wolven in de vrije natuur is duidelijk. Waarom MR deze informatie in dit artikel plaatst is mij volstrekt onduidelijk .De veronderstelling dat de wolven op een dergelijke manier zouden samen leven kan worden weerlegd
naar een veronderstelling die terug wijst naar het Victoriaanse tijdperk. In deze periode, werd het recht der sterkste vooral gehandhaafd door invloedrijke schrijvers als Nietzsche en Kipling, vaak met verwijzingen naar roofdieren als wolven. Het Nazi regiem gebruikte deze denkwijze om de mens als roofdier af te schilderen en Nietzsche’s verwijzingen naar een ‘Germaans blond beest’
inspireerde tot terreur. In deze tijd heeft Konrad Lorenz, gesteund door de Nazi partij, getracht de uitroeiings maatregelen in de menselijke populatie te rechtvaardigen door hun erfelijk materiaal en gedrag te vergelijken met dat van wilde en gedomesticeerde dieren, vooral met dat van honden. Zijn werk was vooral gebaseerd op Nietzsches vergelijkingen van de menselijke ontwikkeling en het houden van huisdieren. Toen het Nazi tijdperk beëindigd was liepen de theorieën door Lorenz in King Solomon’s Ring bijna gelijk aan die van de Nazi ideologie: wolven worden gezien als krachtig en toegewijd aan de roedel die ze met de dood zouden verdedigen. Dit in tegenstelling tot de jackhals en hun metaforische Semitische afstammelingen, hoewel ze intelligent zijn, ontbreekt gehoorzaamheid en trouw aan de groep waardoor wolven opportunistischer zijn. De mens staat bekend om het feit dat hij zijn eigen sociale structuur projecteert op die van de dieren die hij bestudeert, en door wolven te gebruiken als metafoor voor de idealen van de Nazi’s, werd de Nazi structuur op deze dieren geprojecteerd, de Nazi structuur werd met de roedels van de wolven vergeleken. Omdat de Nazi structuur zo door hem werd aanbeden, besloot Lorenz dat de wolven in een afgeschermd gebied opereerden, waar iedere wolf een bepaalde rang had. Hij was onderdanig aan degene boven hem en dat de roedels wolven zich totaal anders gedragen dan de roedeltheorie van honden die gehandhaafd wordt door Cesar Millan. meedogenloos voor degene onder hem.
Doordat Lorenz werd gezien als één van de grondleggers van de moderne ideologie, werd veel van Lorenz’s werk voor vele jaren als feit gezien. In het licht van de Nobel Prijs die hij voor zijn werk heeft ontvangen, werd er nooit aan de beginselen van zijn filosofie getwijfeld. Dit is het begin van de moderne mythe van de dominantietheorie.
De hedendaagse visie op de wolvenroedelstructuur. Vandaag de dag is in wetenschappelijke kringen duidelijk naar voren gekomen dat de theorie die Lorenz had omtrent de roedel structuur helemaal misplaatst is. Als wolven worden gedwongen met elkaar in gevangenschap te leven, hetzij met of
zonder verwanten, zal er zich een overheersende hiërarchie gaan vormen tussen de individuen, bedoeld om rust te bewaren, dit gebeurt bijna altijd bij elke groep van individuen die onderling geen verbintenis met elkaar hebben wanneer ze op onnatuurlijke wijze in elkaars nabijheid moeten
verblijven. (Dus klopt de conclusie dat er in de situaties van het onderzoek van de dominantie theorie er een overheersende hiërarchie ontstaat. De situatie die hij omschrijft is niet alleen van toepassing voor de wolven uit dat onderzoek
maar geld in mijn opinie ook voor de hedendaagse situatie waarin onze honden zich bevinden. Maar dankzij David L. Mech weten we dat in het wild levende groepen wolven bestaan uit een gezin, gevormd door een ouderpaar met meerdere jongen die allemaal in leeftijd kunnen verschillen. Zodra de jongen groot genoeg zijn en seksueel actief worden verlaten zij de groep,
zodat zij een partner vinden en hun eigen roedel kunnen vormen. Binnen de roedel heerst geen hiërarchie (onzin binnen wolvenroedel is wel degelijk sprake van een hierarchie en wordt er ook zeker gecorrigeerd tussen de nazaten, dit komt voort uit het feit dat er eerder onderscheid wordt gemaakt tussen de individuele verschillen dan dat er enige vorm van geweld of dominantie een hierarchie wordt gevormd binnen de roedel heerst. (Waarom iedere keer die vergelijking met wolven? Hond is geen wolf)
Het idee dat Lorenz beschrijft van een strenge gewelddadige sociale structuur wordt nergens waargenomen. Er bestaan zogenaamde ‘lone wolves’, maar dat is niet omdat ze uit de groep zijn geweerd omdat er niet genoeg voedsel zou zijn voor de hele groep, maar dit zijn geslachtsrijpe jongen die de groep hebben verlaten maar nog geen partner hebben gevonden. Agressieve wolven
worden gewaarschuwd en in de groep geïntegreerd, niet geweerd. Als wilde wolven in een groep samen leven dan vormen ze een hechte eenheid, waarbinnen zelden buitenstaanders worden toegelaten. (beetje tegenstrijdig?) Binnen de grotere groep van vleeseters wordt de roedel gezien als een eenheid van verwanten die samen jaagt en het territorium verdedigt.
Hieruit volgt: Er bestaat helemaal niet zoiets als een dominante leider, dat wat bij benadering hiermee zou kunnen worden vergeleken is het oudste wolvenpaar die gewoon de ouders van alle wolven binnen de roedel zijn.(waarom zouden ouders niet als dominant mogen worden gezien?) Omdat zij meer levenservaring hebben leiden zij de jongen door een voorbeeld te geven, niet door hun nakomelingen psychisch te domineren. Door steeds maar weer te
vertellen dat er slechts twee rollen zijn binnen een roedel; de rol van leider en die van volgeling, gaat Cesar Millan helemaal voorbij aan het feit dat er binnen de roedel een gezinsstructuur is. (de situatie die CM schetst kan prima met gezinssituatie worden vergeleken waarbij de mens de vader en moederrol moeten innemen). Hij instrueert de hondeneigenaren dat hun hond een geïntegreerde roedel mentaliteit heeft en beschrijft dat als: ’Wanneer u niet in staat bent om aan de hond te laten zien wie de baas is, uw hond dit zal compenseren door middel van het vertonen van instabiel en dominant gedrag.’ (Cm praat nooit over baas zijn maar over leider van de roedel, honden die geen goede leider hebben zullen vaak ongewenst gedrag vertonen.) Dit leidt tot het ontstaan van vele gevaarlijke situaties waarin een hond die totaal geen agressief gedrag vertoont door zijn eigenaar verkeerd begrepen wordt, aan het echte probleem wordt voorbij gegaan of de eigenaar zal proberen de hond die agressief gedrag vertoont te overheersen. In beide situaties zullen de eigenaar en hond worden beschadigd als gevolg van het verkeerd begrijpen van de situatie en de toegepaste oplossing.
Bijkomende problemen door Cesar Millan’s ideeën en methodes.
Een belangrijke fout dat deel uitmaakt van Cesar Millan’s denkwijze, één die zwaarder weegt dan de incorrecte wetenschap wat betreft de wolf: hij gaat helemaal voorbij aan het feit dat recent is gebleken dat de gedomesticeerde hond geen roedeldier is. (waarom refereert schrijver dan zelf iedere keer naar wolven?)Hij heeft niet de mogelijkheid om de roedel als een alfa wolf te leiden omdat in de hedendaagse maatschappij zo’n rol niet bestaat. Verwilderde (straat)honden brengen de tijd doorgaans alleen door of samen met een metgezel. (nieuwe onderzoeken laten een ander beeld zien waarbij verwilderde honden wel degelijk een pack vormen)
Groepen bestaande uit meer dan drie honden komen vrijwel niet voor, wanneer dit wel het geval is, vormen ze geen roedel omdat ze eerder een samenvloeisel zijn van meerdere individuen dan dat ze een stabiele familie vormen. Deze groepen van honden bestaan uit een tijdelijke groep van dieren die voornamelijk alleen leven en die geen voordeel halen uit het feit dat ze deel uit maken van een
groep. In het wild levende honden worden voornamelijk bedreigd door auto’s en vergiftiging, deel uitmaken van een groep biedt geen enkel voordeel met betrekking tot de voortplanting, het bescherming van puppy’s of voor de jacht. Eigenlijk zijn huishonden erg slechte jagers, de honderden jaren menselijke invloed heeft hun band met hun natuurlijke jachtinstinct behoorlijk verstoord, zodat ze zich nooit meer kunnen manifesteren als de werkelijke jager. De verwilderde huishonden overleven als afval eters. Dit is de makkelijkste manier voor een hond om aan voedsel te komen. In tegenstelling tot de wolven hoeft een hond geen kilometers te reizen om voedsel te vinden. Eigenlijk hoeven zwerfhonden nauwelijks erop uit te trekken om aan voedsel te komen, het
leven in de buurt van mensen geeft genoeg mogelijkheden om aan eten te komen zodat 80% van de dag kan worden doorgebracht met spelen, slapen, of gewoon luieren. Het is wetenschappelijk bewezen dat huishonden zich niet als wolven gedragen of op dezelfde wijze kunnen voortbestaan als wolven, het is belachelijk dat Cesar Millan zijn volledige theorie heeft gebaseerd onder het valse
voorwendsel dat honden en wolven aan elkaar verwant zijn. (honden en wolven zijn aan elkaar verwant!)Zijn visie dat wilde honden zich
gewoon moeten gedragen zodat ze in een stabiele evenwichtige roedel kunnen leven klopt gewoon niet. (wilde honden leven wel degelijk in groepen of roedels!!!!LINK!)
Veel van Cesar Millan’s beweringen slaan de plank ook volledig mis. Hij geeft aan dat de baas altijd eerder moet eten dan de hond en hij zou ook het aller meeste moeten eten, want hij beweert dat als wolven een hert doden de leider van de roedel als eerste het grootste stuk krijgt en degene die helemaal onderaan de ladder staat eet als laatste de restjes. Dit klopt niet want er is aangetoond dat in het wild levende wolven de prooi gelijktijdig verorberen.
(Hoe oud is die uitspraak? Ik denk daarbij dat door bepaalde regels te stellen het voor de hond duidelijker wordt wat zijn positie is binnen het gezin, als daar onduidelijkheid over is kan dat nare gevolgen hebben met meerdere honden of kinderen)Kleinere prooidieren worden meestal verorberd door de wolf die het dier heeft gevangen.
Huishonden worden gevoerd of ze eten de resten en jagen niet, omdat ze over het algemeen alleen zijn, eten ze wat ze kunnen vinden. Omdat hij gelooft dat honden net als wolven zouden moeten jagen, vindt Cesar Millan dat de honden dit ook zouden moeten doen zodat het doel op de juiste manier bereikt wordt. Want de drang om te jagen zit nu eenmaal diep geworteld in de wolven, dus is
het vanzelfsprekend dat er iets van hun wordt verwacht om aan eten te komen. Maar zwerfhonden doen er nauwelijks iets om aan eten te komen, zij brengen de hele dag luierend door. (Afhankelijk van hoeveelheid voedsel bij voedseltekort zullen zij als een wolvenroedel jagen) Daarom is het onnodig om van de bazen te eisen dat ze eten voordat hun honden dat doen, de veronderstelde onderscheid dat hierdoor zal worden gecreëerd bestaat in geen enkele samenlevende groep die aan
de hond gerelateerd is.
Nog uitmuntender zijn stellingen die eigenlijk nergens op gebaseerd zijn. Een voorbeeld is de stelling dat Pitbulls gefokt zijn om te vechten, terwijl in werkelijkheid de term Pitbull wordt gebruikt voor iedere hond die in de ring moet vechten.(de american pitbull terrier werd oorspronkelijk gefokt als vechthond, de honden waarvan de apbt is afgeleid werd voor meerdere doeleinden gefokt namelijk voor de jacht, als waakhond maar helaas ook als vechthond. APBT werd in 1910 geregistreerd omdat men bang was dat vechtkwaliteiten zouden onder sneeuwen. Amstaff werd later geregistreerd om als show/gezinshond afstand te nemen van hondengevechten helaas is daar weinig van gekomen. Pitbull is verzamelnaam voor hond met bepaalde uiterlijke kenmerken waar zelfs labradormix onder vallen!) Cesar Millan lijkt te geloven dat honden net zo meedogenloos zijn als mensen en zegt dat de honden geen medeleven hebben met zwakkeren. Ze vallen hun aan en doden ze. Zulke duidelijke fouten brengen de geloofwaardigheid van Cesar Millan behoorlijk aan het wankelen.
De ontwikkeling van de hond Cesar Millan zegt dat de natuur honden heeft gecreëerd met een doel en dat dit doel niet verdwijnt doordat de honden bij ons wonen. Toch lijkt hij te vergeten dat de bemoeienis van de mens, niet natuurlijk geselecteerd, de hedendaagse huishond heeft gemaakt tot wat hij nu is. In twee van zijn boeken blijft Cesar Millan verkondigen om de honden structuur en
intensieve lichamelijke beweging te geven, zodat de honden een zeker natuurlijk evenwicht bereiken die ze normaal gesproken zouden hebben als zij zonder enige bemoeienis van de mens in het wild zouden leven. (veel problemen ontstaan door frustratie en verveling niets mis mee die stelling naar mijn idee)Er bestaat helemaal niet zoiets als een wereld waarin de huishond zou
kunnen leven zonder de menselijke invloeden.
De mens en de huishond hebben zich naast elkaar ontwikkeld, dit begon duizenden jaren geleden.
De eerste theorie is dat onze voorouders besloten zouden hebben dat wolven nuttig zouden kunnen zijn. Daarom besloten ze een aantal puppy’s te stelen die zij ondergeschikt maakten. Ze zouden vanaf toen met de meest tamme dieren besloten hebben te gaan fokken, waardoor uiteindelijk de
moderne hond zou zijn ontstaan. Maar dit verhaal houdt geen stand als de dingen verder worden onderzocht. Het is helemaal niet zo vreemd om te denken dat de eerste mensen een wolf zouden hebben gevangen en getracht zouden hebben om deze ondergeschikt te maken, maar het temmen van wolven is nogal een flinke klus en de volwassen wolf die getemd werd moet erg moeilijk in de
omgang zijn geweest. De allereerste mensen waren nomaden en hebben zich nooit lang genoeg in een bepaald gebied gevestigd om de erfelijke eigenschappen van een wolven roedel te beïnvloeden, zelfs al hadden ze maar een heel klein beetje invloed op de voortplanting van de in het wild levende
wolven. Het is veel aannemelijker dat een enkele wolf besloot zich bij de mensen te voegen wanneer de mensen besloten zich tijdelijk ergens te gaan vestigen in plaats van het constant rond te trekken. Hierdoor ontstonden afvalplaatsen bij de gebieden waar mensen zich gesetteld hadden.
Wolven uit de roedels die vlakbij woonden en minder schuw waren voor mensen, zouden hun energie hebben bespaard door toegang te verschaffen tot het gemakkelijker te verkrijgen voedsel
(zie ook het artikel: Domesticatie).(Nee? nog meer van dit soort onzin?) Vanaf dat moment zou er door natuurlijke selectie de minst schuwe wolven zich anders hebben ontwikkeld dan de wolven die nog steeds helemaal wild waren. (de hond stamt niet van de europese wolf af volgens wetenschappelijk onderzoek maar van een onder soort namelijk de indische wolf.)
Tijdens deze ontwikkeling leerden de mensen vast de voordelen kennen van het feit dat er zich dergelijke roofdieren rond hun kamp bevonden. Het kamp bleef schoner doordat er zich minder ongedierte bevond waardoor er minder ziekte was. Daarnaast zou de aanwezigheid van de voorlopers van onze honden zouden andere roofdieren op een afstand houden.
Uiteindelijk zouden de mensen zich hebben gerealiseerd dat ze het gedrag van de deze dieren waarmee ze in het dagelijks leven verkeerden konden beïnvloeden en daar zelfs misschien gebruik van konden maken, zo begon de mens zich te bemoeien met de voortplanting, hieruit ontstond het dier die we tegenwoordig kennen als onze huishond. Zonder de aanwezigheid van mensen en hun bemoeienissen zouden wolven nooit de mogelijkheid hebben gehad om zich te ontwikkelen tot onze huishonden. De natuurlijke omgeving van een hond bevindt zich overal waar de mens is, in steden, in plaatsen en huizen. Voor een hond is het onmogelijk terug te keren naar zijn wortels zonder dat daar de mens bij betrokken is, want een leven zonder mens heeft de hond namelijk nooit gekend.
Cesar Millan heeft wat betreft de domesticatie van de hond een erg romantisch idee dat iedere leek behoorlijk aanspreekt, maar hier is geen sprake van een echte grondvlak.
Lijfstraffen en positieve correcties
De uitzendingen van the Dog Whisperer was voor het eerst op 13 september 2004, ondanks de vele protest
en van dierenartsen, trainers en gedragsdeskundigen die zijn show vooraf hadden bekeken en beoordeeld. (Ian Dunbarr, Victoria Stillwel en Barbara Woodhouse? Filmpje met onthutsende informatie)
Al diegenen die de methoden van Cesar Millan veroordeelden begrepen dat zijn theorie berustte op achterhaalde wetenschap, dat de trainingstechnieken die hij gebruikte gebaseerd waren op achterhaalde kunde en dat de methode die hij gebruikte alleen maar leiden tot toename van agressief gedrag. De voornaamste technieken die hij gebruikt zijn lijfstraffen en positieve correcties, deze worden beide als zeer onplezierig en zeer traumatisch ervaren. Deze technieken staan lijnrecht tegenover alle studies over professionele hondentraining, waarbij uitdrukkelijk geadviseerd wordt dat er getracht moet worden om minder belastende technieken (d.w.z. zonder pijn of kracht) te gebruiken voordat er ooit zulke afschrikwekkende technieken worden gehanteerd.
Lijfstraffen worden uitgeoefend door een reactie uit te lokken totdat het dier helemaal geen reactie meer geeft. In een aflevering van the Dog Whisperer, sleept Cesar Millan een grote Deense Dog die doodsbang was om op glimmende vloeren te lopen, naar een oppervlak waarvoor de hond juist zo bang was, terwijl hij gebruik maakte van een kapotte ketting, hij strafte de hond net zolang totdat hij niet meer reageerde. De hond verkeerde onder een zeer grote stress, dat kon worden geconcludeerd uit de lichaamshouding en omdat het dier enorm kwijlde. De hond stortte in doordat hij zo vreselijk bang was en stopte uiteindelijk met zich verzetten, de resultaten van dit fenomeen staat ook wel bekend als de aangeleerde hulpeloosheid, dat zich voordoet als een dier steeds maar weer wordt blootgesteld aan iets waaraan hij niet kan ontsnappen. Of het dier hiermee nu al of niet geholpen is; (hoe reageerde deze hond aan het eind? Hoe werd hond met kapotte riem gestraft?)
lichamelijke straf zet het dier onder extreme stress en het dier loopt een zeer groot risico voorgoed te worden getraumatiseerd. Het wordt al sinds mensenheugenis gezien als een zeer wrede handelswijze, zowel bij mens en die. Sommige honden kunnen door lichamelijke straf zo erg
worden getraumatiseerd dat ze agressief en gevaarlijk worden in de omgang.
Positieve correctie vormt ook een risico waarbij agressie juist kan worden opgewekt. Als er ongewenst gedrag is dat gebaseerd is op angst of agressie, wordt deze werkwijze juist beschouwd als een ongeoorloofde methode. Positieve correctie voedt juist de symptomen van een probleem dat ontstaan is door angst of opwinding, Positieve correctie maakt geen einde aan de werkelijke oorzaak van het ongewenste gedrag. Tijdens een andere aflevering van the Dog Whisperer werd een Rotweiler (rottweiler)gestraft omdat hij tijdens een wandeling agressie zou vertonen; dit resulteerde in een strijd waarbij degene die de straf uitdeelde meer dan eens gebeten werd en de hond stikte bijna omdat hij werd gestraft voor het bijten. Deze technieken zijn niet alleen nadelig voor de betrokken dieren, maar zij vormen ook een groot gevaar voor degene die ze uitvoert. Ieder dier dat bang is of der mate gedwongen wordt tot agressie zal eerder bijten. Tijdens het verloop van zijn show’s wordt Cesar Millan regelmatig gebeten terwijl hij met de honden werkt en daar is hij trots op. Alexandra
Semyonova is één van de gedragsdeskundigen die zich openlijk tegen Cesar Millan heeft uitgesproken. Zij schrijft dit toe aan wat zij noemt het zogenaamde syndroom van de leeuwentemmer. Volgens haar zijn er duizenden mensen die dagelijks met agressieve honden werken en die nooit worden gebeten.
“Het komt niet doordat we de honden op een betere manier intimideren of terroriseren dan Cesar Millan dat doet, maar we begrijpen ze… Als Mr. Cesar Millan bang is dat een hond zich niet agressief zal gedragen, dan doet hij iets waardoor deze hond wel agressief zal worden. De hond moet agressief zijn, en hoe agressiever de hond zich gedraagt, hoe meer overwicht de trainer moet
hebben…. Het syndroom van de leeuwentemmer gaat niet om wie het best de dieren kan trainen, het is meer een soort van piswedstrijd tussen mensen. En hoe meer de mens hierbij betrokken is, hoe minder hij weet van de dieren die het in dit geval betreft.”
Voordat iedere show begint klinkt er een voice over die waarschuwt om de technieken die ons worden getoond zelf niet te proberen. Veel professionals spreken zich uit tegen de methode die Cesar Millan hanteert, elke hondentraining in Millan’s show zijn zo gevaarlijk dat zij vinden dat dit
nooit en te nimmer vertoond zou mogen worden. Eén maatstaaf voor alle honden
Wat nog meer verontrustend is de methode die Cesar Millan voor iedere hond gebruikt. Bij Ieder gedragsprobleem wordt de oorzaak toegeschreven aan dominantie en de roedelhiërarchie, hierbij wordt de werkelijke toestand waarin een hond zich bevindt, de geestelijke staat waarin de hond
verkeert, helemaal buiten beschouwing gelaten. (absoluut niet waar!)
Het maakt niet uit of een hond angstig, opgewonden of gespannen is, of dat hij wellicht lijdt aan verscheidene psychische problemen, Cesar Millan gaat er altijd vanuit dat de oorzaak dominantie is. (niet waar)
Zelfs zoiets als het vriendelijk begroeten van de baas door tegen hem aan te springen wordt gezien als dominant gedrag. (niet waar) 
Dan adviseert Cesar Millan om de hond op de tenen te trappen, haar op de grond te gooien en haar geforceerd (nog nooit gezien!)in een onderdanige houding op de grond te pinnen, zodat zij dit
niet meer doet. (niet waar) Deze manier van trainen kan leiden tot andere gedragsproblemen, de hond zal ophouden met springen maar ze wordt ook angstig omdat haar baas zomaar ineens geweld kan gebruiken. Medewerkers in dierenklinieken zeggen dat ze altijd herkennen wanneer er honden komen die onderworpen zijn aan een training die gebaseerd is op overheersing, omdat deze honden hierdoor vaak bang en (angstig)agressief zijn naar mensen. (zijn dit nu opeens wel gedragsdeskundigen?)
Honden die werkelijk geestelijke beperkingen hebben krijgen het dus nog zwaarder. In weer een andere aflevering van The Dog Whisperer behandelt Cesar Millan een Entleburcher Sennenhond met behulp van een stroomband. Deze hond vertoonde steeds terugkerend dwangmatig gedrag.
Cesar Millan activeerde telkens de stroomband wanneer deze hond dit dwangmatige gedrag vertoonde. Dr Andrew Luescher, directeur van de kliniek voor het gedrag van dieren op de Universiteit van Purdue, vergelijkt dit met het straffen van een kind dat dezelfde schommel bewegingen maakt. De methode die door Cesar Millan wordt gehanteerd om dit probleem het hoofd
te bieden, zou men kunnen vergelijken met het slaan van dit gestoorde kind bij iedere keer dat het schommelt. De schommelende beweging zal op deze manier wel te onderdrukken zijn, maar daarmee zou je toch zeker niet tot de slotsom mogen komen dat dit kind genezen is. Dit is vooral zeer verontrustend omdat dit gedrag bekend staat als een neurologisch onevenwichtigheid, en daarom is het een niet te ontkennen medische aandoening. Desalniettemin gebruikt Cesar Millan straf als controle voor dit gedrag. Dr. Rachel Casey, docent in dierenwelzijn en -gedrag aan de Universiteit van Bristol, vindt het belachelijk om aan te nemen dat iedere hond zich genoodzaakt ziet om mensen en andere honden te overheersen. (CM zegt volgens mij dat ongewenst gedrag vaak te leiden valt naar slecht leiderschap) Geen van de honden uit de genoemde voorbeelden vertoonde enig teken van de wens om andere honden en mensen te overheersen. Ze hadden stuk voor stuk een geldige reden voor hun abnormale gedrag, de redenen werden door Cesar Millan volledig over het hoofd gezien. Veel trainers noemen zijn zienswijzen en technieken achterhaald en veel te bruut, vaak wreed en zelfs gevaarlijk. De mensen die deze technieken waren
aangeleerd, zeggen dat ze snel van methode veranderden toen de wetenschap hun aantoonde dat deze niet zouden werken en te wreed waren, ze veranderden hun inzichten zo snel mogelijk en boekten hierna veel meer succes.
Samenvatting: conclusies van wetenschappers.
In zijn beoordeling, gericht aan National Geographic Channel, nog voordat The Dog Whisperer ooit was uitgezonden, gaf Dr. Andrew Luescher aan dat deze vertoning een groot schandaal zou worden…. ‘omdat mijn collega’s en ik en ontelbare hondentrainers er vele tientallen jaren aan gewerkt hebben om zulke wrede, ineffectieve (in termen van werkelijke oplossingen) technieken
voorgoed te laten verdwijnen’. (apart dominantie theorie is in pas 1999 achterhaald) Terwijl hij kritiek geeft op het programma gaat de directeur van de SF/SPCA Academy for Dog Trainers zelfs nog verder, hij zegt dat een beroep waarbij er veel vooruitgang werd geboekt met betrekking tot het beroepsmatige, technische en verfijnde technieken, de menselijke maatstaven enorm terug zijn gevallen. Terug gevallen? Hoe ver dan?
Laten we zeggen twintig jaar, aldus de brief die Dr. Nicholas Dodman aan National Geographic Channel schreef. Dit is een noodkreet afkomstig uit alle hoeken van de wetenschappelijke wereld om in opstand te komen tegen de methoden van Cesar Millan. Cesar Millan zelf is niet de enige die
de dieren mishandelt, zijn incorrecte wetenschappelijke kennis die door allerlei media wordt vertoond, leidt tot het mishandelen van duizenden dieren. (deze misselijke beschuldiging mag Martin R. graag toeschrijven aan mensen die niet volledig achter hem staan)
Ieder kleinschalig onderzoek zal aan elke leek die niet wetenschappelijk is onderlegd aantonen dat honden geen wolven zijn, en dat ze op geen enkele wijze in de hiërarchie van dominantie zouden kunnen functioneren zoals gecreëerd werd door Cesar Millan. Hoewel onderhoudend en zijn charismatische uitstraling, is The Dog Whisperer het ergste dat de huishond in de laatste jaren is overkomen.DIT MAG GEDEELD WORDEN
Dat de ene hond niet dominanter dan een andere hond kan zijn, ga ik hier niet beweren,
Delen
55
1 reactie
73 keer gedeeld
Reacties
Martin Reuvekamp Vergeet niet de petitie te tekenen: http://chn.ge/1YMNPDL
National Geographic Television: BAN Caesar Milan from all Television for…
change.org
13 maart om 11:54