Omstreeks 1990 kreeg ik een erfenisje Topsy het 16 jaar oude kooiker hondje van oma. Ik kon Topsy heel goed want die was toen ik nog thuis woonde van ons, vanwege de allergie van mijn vader was ze naar Oma gegaan en nu bij mij dus. Ik dacht een maatje erbij voor haar want ik zat in dienst en anders zat ze zo alleen. Lucky een Amerikaanse Stafford, meteen mijn ouders gebeld om het heugelijk nieuws te vertellen. Dat was een bijzonder gesprek want alleen asoos hadden dat soort honden. Wat moet jij met zo’n vechthond? Vechthond? Die bestaan niet. Toen ik met Lucky naar mijn ouders ging waren ze meteen verliefd op haar. Moest haar natuurlijk nog wel even opvoeden, Topsy regel dat, wat ze met liefde deed. Als ik sóchtends de deur open deed zorgde Topsy ervoor dat Lucky niet de weg opging en netjes in het gras haar behoefte. Als we naar het cafe gingen hield ze Lucky ook in de gaten. Ook de eerste keer zwemmen de Lucky met Topsy samen. Ik parkeer mijn auto, doe de deur open, Topsy zoals altijd als een speer naar het water toe en met een enorme sprong het water in. Lucky volgas er achter aan alleen i.p.v. te springen bleef ze de lijn van het stand volgen, het leek wel een torpedo. Dus ik als een malle erachter aan om haar boven water te halen. Hondenschool vond ik niets, dat achterlijke geruk aan de riem en dat geschreeuw. Zo ben ik niet opgevoed en zo voed ik mijn honden ook niet op. Plus ik had geen eens een riem. Van huis uit heb ik geleerd dat als je met harde hand moet opvoeden je je af moet vragen wat je verkeerd doe. Honden mogen niet op de bank of in bed? Dat maak ik zelf wel uit. Ze liepen altijd los en mochten overal mee naar toe. Naar het cafe, de autocross, op visite maakte niet uit ik nam ze altijd mee. Behalve als ik naar de supermarkt ging. Dan moesten ze buiten wachten. Natuurlijk los ik had toch geen riem? Inmiddels was Lucky uitgegroeid tot een prachtige energieke hond en net als Topsy een graag geziene gast in de kroeg. Topsy zat liever bij mensen die in het relax hoekje zaten of ergens aan een tafeltje. Lucky niet, die was meer een bar type en het lievelingetje van de kroegbaas. Zodra Piet Lucky zag riep hij haar en sprong zij in zijn armen. Over de bar natuurlijk. Na deze begroeting werd er een dienblad in getapt voor haar en op de bar gezet. Lucky zat mooi aan de bar, zonnebril op het hoofd en een bak drinken op de bar. Sommige mensen vonden het zielig dat ik mijn honden meenam naar het cafe, zij lieten hun hond thuis want die hielden niet van drukte. Mijn honden vonden het geweldig in het cafe. Ze kregen alle aandacht wat ze maar wilde , meeste bezoekers vinden het ook hartstikke leuk en ze werden onwijs verwend. Stukje pizza, patat, tosti, chippie, broodje kroket. Ook werd er met ze gespeeld door iets te verstoppen, of een soort tikkertje te spelen of de bierviltjes vlogen over de bar. Nee slecht plan Lucky niet doen!! Gelukkig was Piet stapelgek op haar. Topsy was inmiddels een jaar of 18 en mijn goede bedoeling om een kameraadje voor haar te regelen werd steeds minder gewaardeerd. Lucky was inmiddels ruim 3x zo zwaar, een bonk spier en het kon haar niet te gek. Mijn toenmalige ex-vriendin en tevens buurvrouw heeft haar toen over genomen en nog 15 jaar van haar mogen genieten. Toen Topsy een jaar of 20 was is ze naar het gezin van mijn zus gegaan waar ze rustig kon genieten van haar oude dag. Daarna heb ik een flink aantal jaar geen hond gehad ondanks dat ik dat graag wilde.
In 2010 besloot ik weer een hond te nemen, het moest een herplaatser worden die bij een betere toekomst zou hebben. Het werd Daisy die ik heb gekregen van een liefdevolle familie die haar onder hun auto hadden gevonden. Daisy was ongeveer 3 maanden oud en de familie die haar fantastisch hebben opgevangen is op zoek gegaan naar een gouden mand waar ze echt alle tijd voor hebben genomen. Uiteindelijk was ik de gelukkige winnaar en zonder het te weten werd Daisy mijn eerste Amerikaanse Bulldog.
Dit was Daisy r.i.p. (klik op link). Een droomhond geliefd door mens en dier. Helaas veel te vroeg overleden door een noodlottig auto-ongeluk. Een ware ambassadeur voor onze sterke rassen.
Daarna kwam Bo een 2 jarige verwaarloosde herplaatser en ongeleid projectiel diep altijd klaar stond voor actie en waar geen rust in zat. Bo was niet opgevoed, zelfs niet zindelijk ze luisterde niet en heeft waarschijnlijk die 2 jaar in een kleine ren achter in een tuin gezeten. Doordat ze niet gesocialiseerd was kon ze slecht omgaan met drukte, niet met kinderen, katten en honden. Bo doet het inmiddels fantastisch het blijkt een vrolijke energieke stront-eigenwijze hond te wezen die lang niet dom is. Ze is inmiddels fantastisch met kinderen, goed met katten en andere dieren. Helaas lukt het door haar onzekerheid alleen nog niet om in alle situaties zich normaal te gedragen tegen soortgenoten, maar als ze de ruimte heeft kan ze bij iedere hond.
Na een paar maanden kwam Charley, ook een herplaatser, wat achteraf een domme fout bleek te zijn. Helaas heb ik Charley moeten herplaatsen omdat Bo Charley absoluut niet accepteerde en ik nog te kort kennis van zaken had waardoor het volledig escaleerde tussen die twee . Gelukkig heb ik voor haar een gouden mand gevonden nog geen 200 meter van mijn huis.
Omdat ik toen merkte dat ik echt nog veel moest leren en het lastig bleek goede professionele hulp of informatie te vinden ben ik op zoek gegaan naar sites en groepen om mijn kennis bij te spijkeren. Tijdens die zoektocht ben ik enorm geschrokken van de gebrekkige informatie die niet alleen vaak gebaseerd was op achterhaalde inzichten maar ook vaak zeer tegenstrijdig was. Op 23 februari 2014 ben ik daarom een bijzondere groep begonnen namelijk De Sociale Vechthond waarvan de naam inmiddels is veranderd in de algemenere naam Sociale Honden. Een veel besproken groep die zich duidelijk onderscheidt van de meeste groepen door het informatieve karakter wat wordt ondersteund door de vele deskundigen in deze groep.
De site desocialevechthond.nl was het logische vervolg om de vele informatie niet verloren te laten gaan en voor iedereen toegankelijk te maken. Om te voorkomen dat deze informatie eenzijdig zou worden heb ik zoveel en zo divers mogelijke bronnen gebruikt.